Bu yazı 2016 Temmuz ayında yapmış olduğumuz Yunanistan-Makedonya-Karadağ gezimizi kapsamaktadır. Hayalimiz aslında Hırvatistan, Saray Bosna’ya da gidebilmekti, fakat bayram dolayısı ile sınırlar kalabalık olduğu için cesaretimiz kırıldı. Ayrıca çocuklar deniz tatilini de dört gözle bekliyorlardı.
01 Temmuz 2016
İstanbul’dan sabahın erken saatlerinde yola çıktık. Hedefimiz İpsala sınır kapısından geçip, Yunanistan’a ulaşmaktı. Gideceğimiz yer, İpsala sınır kapısından yaklaşık 400 km. uzaklıktaki Katarin isimli bir kasabaydı. Kalacağımız Otel Oasis, Katarini kasabası , Paralia Bölgesi’nde. Akşama doğru Paralia’da olmayı hedeflemiştik. Paralia’da 1 gece konakladıktan sonra bir sonraki gün gitmeyi planladığımız yer METEORA idi. Bayram dolayısı ile İpsala sınır kapısında yaklaşık 2 saat bekledik. İpsala sınır kapısında araba sigortamızda ciddi bir sorun yaşadık. Bu yüzden maalesef sınırda 185 Euro ödeyerek bir sigorta daha yaptırmak zorunda kaldık. Araba ile seyahat edecekler , sigortayı yapan firmaya güvenip yola çıkmasınlar. Ellerine geçen belgeyi doğru ülkeler işaretlenmiş mi, yazılar okunabilir mi, yoksa üst üste mi basılmış diye muhakkak kontrol etsinler. Aksi halde dalgın bir çalışanın yapacağı yanlış, tatiliniz de sınırlarda sürekli gerginlik yaşamanıza sebep olabiliyor. Sınırda o kadar çok bekledik ki, öğle yemeği için mola vermeden yolumuza devam etmek zorunda kaldık. Yunanistan sınırında aldığımız susamlı tatlımsı simit ve ayran ile idare etmek zorunda kaldık. Akşam 1700 civarı Paralia’daki Otel Oasis’e vardık. Otelimizin odaları banyolar açısından başarısızdı. Odalar temiz sayılabilecek düzeydeydi. Otel sahibi Yannis , negatifliklere rağmen açığı kapattı. Oldukça misafirperver biriydi. Bu bölgeye çok Türk gelmediği için bizi oldukça iyi ağırladı. Annesinin yapmış olduğu kabak mücverlerinden bize ikram etti. Oldukça lezzetliydi. Ayrılırken bizlere ufak hediyeler verdi. Paralia’da kaldığımız otel denize 5 dakika yürüme mesafesindeydi. Odalarımıza yerleştikten sonra kendimizi denize attık. Deniz sakin , kum ve yosun karışık bir denizdi. Uzun araba yolculuğundan sonra yüzmek hepimize çok iyi geldi. Tatilimizi deniz tatilinin de içinde olacağı şekilde planladığımız için tüm kaldığımız yerlerde denize girme fırsatlarını sonuna kadar değerlendirdik. Yannis akşam yemeği için, bizi Molos isimli bir balık restoranına gönderdi. Bu sayede harika bir akşam yemeği yedik. Tüm deniz ürünleri inanılmaz lezzetliydi. Hatta dönüşte uzak olmasa , gelip tekrar yemek yemeği aklımızdan geçirdik. Karides, kalamar, balık çorba, ahtapot çok iyi pişirilmişti. 4 kişilik bir aile için oldukça fazla yemek söyledik ve bahşiş dahil sadece 35 Euro verdik. Bu kadar taze ve lezzetli ürünleri bu fiyata başka yerlerde yemek çok zor.
02 Temmuz 2016
Sabah dağların tepesinde kiliselerin olduğu Meteora Bölgesi’ne doğru yola çıktık. Kahvaltıyı otelin yakınında yapamadık. Yolda bir mola yerinde durup sandviç ve çay ile yaptık. Paralia-Meteora arası yaklaşık 2,5-3 saat sürdü. Meteora, yeryüzündeki sıcaklık değişimleri oluşmuş, ortalama yüksekliği 300 metreye ulaşan koyu renkli dev kayaların olduğu bir bölgede bulunuyor. Burası, aynı zamanda, 14. yy’ da kayalıkların tepesine yapılandırılmış kiliselerin bulunduğu bölge. Rahiplerin 11. yy’ da kaya ve mağaralarda yaşadığı saptanmış. Daha sonra 14. yy’ da 20 değişik kilise binası kayaların üzerine yapılmış. Şu anda 6 aktif kilise mevcut. Meteora , Yunanca’da , gökyüzünün ortası, havada asılı ve yükseklerin cenneti anlamlarına geliyor. Meteora, Unesco tarafından dünya mirası listesine alınmış. Kiliseler yapılırken malzemelerin taşınması 80 yıl, kiliselerin yapımı ise 30 yıl kadar sürmüş. Eskiden kiliselere ulaşım file asansörlerle yapılıyormuş. Meteora çok etkileyici bir yer. Taşların üzerlerinde kiliselerin olması insanı büyülüyor. Toplam 20 adet kilisenin 6 tanesi gezilebilir durumda. Fakat 6 kilisenin bazıları haftanın bazı günleri kapalı. Biz buradan sonra tekrar yola koyulacağımız için hepsini gezemedik. Zaten sıcak bir günde hepsini gezmeye çalışmak oldukça yorucu olacaktı. Sabahtan akşama bir tam gün ayırma faydalı olacaktır.
Küçük, sakin düzenli bir kilise. Merdivenler düzenli ve temiz. Oldukça bakımlı. Her yerde sardunyaları görebilirsiniz. Kilisenin içindeki freskler gerçekten göz alıcı. Hayatımda gördüğüm en düzgün fresklerdi. İlk günkü canlılığını hepsi korumuş. Sanırım bu kadar yüksekte olmaları sebebi ile oldukça iyi korunmuşlar ve nem olmadığı için doğal bozulmaya uğramamışlar.
En büyük kilise ve çok yavaş çalışan bir teleferiği var. İnsanlar merdivenlerle kiliseye ulaşabiliyorlar. Oldukça uzun bir merdivenli giriş yolu var. Küçük kiliseye göre çok daha yüksekte yapılandırılmış. Kilisenin ibadet alanında 12 havarinin içinde bulunduğu freskler mevcut. Ayrıca büyük bir kiler mevcut. Kilerin içinde eski toprak şarap fıçıları mevcut. Kilerin bir kısmı mahzen görüntüsünde. Eskiden kullanılmış mutfak gereçleri sergileniyor. Meterora’da 2 kilise gezdikten sonra Makedonya ülke sınırları içinde ,Ohri’ye doğru yola çıktık. Ohri’ye Arnavutluk üzerinden gidiyoruz zira 2 sınır geçmek yerine, 1 sınır geçmeyi tercih ettik. Yolumuz biraz uzadı, fakat gümrükte kaybedeceğimiz süreyi düşününce aynı sürede Ohri’ye varmayı planladık. Ohri’ye varmak üzereyken şiddetli bir yağmur bastırdı. Yağmurun ötesinde dolu yağdı. Ohri’ye yaklaştığımız zamanda çok şiddetlendi. Ohri’ye girerken yemyeşil bir bitki örtüsü karşıladı bizi. Dolu ile birlikte kendimizi amazon ormanlarında hissettik bir an. Bir taraftan da yorgun olduğumuz için bir an önce Ohri’ye varmak istedik. Akşam 21.00’de Ohri’ye otelimize vardık. Kalacağımız yerin adı Villa İdila. Ohri Gölü’ne kuşbakışı bakan bir yer. Odalar 1 gece için idare eder seviyedeydi. Uzun süreli konaklamalarda öneremeyeceğim bir yer. Akşam yemeğini otele yakın Girne isimli bir restoranda yedik. Yemekler sıradandı ve lezzetli değildi. Çok yorgun olduğumuz için göl kenarında bir restoran deneyemedik.
03 Temmuz 2016
Akşam yatarken kaldığımız yerin sahibi bayan bize kahvaltıda kendilerine özgü bir gözleme türü olan ” gömleze” yiyip yemeyeceğimizi sordu. Biz de deneyebileceğimizi söyledik. Kahvaltı da büyük bir tepsi içinde el açması 4-5 katlı bir yufka-börek karşıladı bizi. Beyaz peynir ile servis etti. Çok katlı kalın hamur oldukça yağlıydı, ben yemekte zorlandım. Yarım günü Ohri’de geçirdikten sonra Karadağ’a doğru yolumuza devam etmeye karar vermiştik. O yüzden sınırlı sayıda aktivite yapma şansımız vardı. Seçmek durumunda kaldık. Sveti Naum’a gitmeye karar verdik. Kaldığımız yer ile Sveti Naum kilisesi arasındaki su müzesini pas geçmek zorunda kaldık. Dini bayrama denk geldiğimiz içi Sveti Naum girişi oldukça kalabalıktı. Girebilmek için araba ile bir süre bekledik. 1 Euro verip Sveti Naum’a girdik. Sveti Naum içinde ona ismini veren küçük bir kilisenin olduğu, Ohri Gölü Kıyısında bir mesire yeri. Göl kenarında yüzülebiliyor. İçinde 3-4 tane büyük restoran var ki bunlar göl kenarında keyifle oturulabilecek yerler. Fuar alanı gibi, hediyelik eşya satan küçük tezgahlar var. Biz hızlıca kiliseye girdik. Freskler yine çok etkileyiciydi. Sveti Naum’da ayrıca Kara Drim nehrinin kaynağına sandal gezisi yapılabiliyor. Nehrin derinliği 3,5 metreye varıyor. Sandal gezisi sırasında bir kilisede mola verdik. Adı St. Maria kilisesi. Bir efsaneye göre, çocukları olmayan kadınlar, kilisenin içinde bulunan kaynak suyundan içerlerse çocuk sahibi olabiliyorlar. Nehrin içinde bir sürü kaynak suyu var. Sandalcının var olan pet şişelerine bol bol su doldurup içtik. Benim önerim sandal gezisine çıkacakların , yanlarına muhakkak pet şişe almaları. Hem gezerken içsinler, hem de doldurup daha sonra da içebilsinler. Zira sandalcının pet şişeleri temiz sayılmaz. Nehrin içinde bin bir çeşit bitki örtüsü var. Suyun temiz ve berrak olmasından dolayı tüm bitki örtüsünü tüm detayları ile görebiliyorsunuz. Doğa o kadar yeşil ki insan kendini sürekli amazon ormanlarında hissediyor. Sandal gezisi yaklaşık 20 dakika sürdü ve tüm sandalı kiralamak 10 Euro. Sandal gezimiz bitince Ohri Gölü’ne ayaklarımızı soktuk. Gölde yüzmek çok keyifli gözüküyordu. Su ılık ve tertemizdi. Ohri’de zamanımız keşke daha fazla olsaydı dedik. Önerim Ohri’de en az 2 gün geçirmeniz. Yapamadıklarımız:
Ohri’den saat 13.00’de yola çıktık. Saat 14.00’de Arnavutluk sınırındaydık. 4 saatlik bir yolculuğun sonunda Tivat’a varmayı hedefledik. Maalesef yolumuz Arnavutluk üzerinden çok uzun sürdü. Arnavutluk’un Makedonya’ya yakın bölgeleri oldukça fakir ve bakımsız görünüyordu. Aksine Karadağ’a yakın bölgeleri ise oldukça bakımlı ve zengin bir görünüyordu. Ohri gölü Arnavutluk ve Makedonya arasında yarı yarıya paylaştırılmış, aynı şekilde İşkodra Gölü ise yine Arnavutluk ve Karadağ arasında paylaştırılmış. Arnavutluk 2 gölün de yarısında hak sahibi. Karadağ sınırını geçmek çok uzun sürdü. Sınır gerçekten kalabalıktı, fakat en güzel tarafı Arnavutluk ve Karadağ için çıkış ve vize kontrolünün aynı noktada yapılması oldu. Bu sayede 2. kez bir kuyrukta beklemekten kurtulduk. Yolumuz, Karadağ yollarının çok virajlı ve Arnavutluk yollarının kötü olmasından dolayı tahmin ettiğimizden çok uzun sürdü. Tivat’a saat 21.00’de varabildik. Akşam yemeğini “Prova” isimli bir restoranda yedik. Yemekler, özellikle etin sosu oldukça lezzetliydi. Porsiyonlar doyurucuydu. Deniz kenarında olması ayrıca keyifliydi. Prova’da 4 kişilik bir aile için 1 küçük şarap ve yemeklere ortalama 60 Euro ödedik. Akşam geç saatte kalacağımız yere yerleştik. Kaldığımız yer bir aile işletmesi olan” Villa Markoviç”. Adriyatik kıyısında , akşam balkonundan keyifle denizi ve ışıkları seyredebildiğiniz bir yerdi. Hatta önünden rahatlıkla denize giriliyordu.
04 Temmuz 2016
Ertesi gün bulunduğumuz yerin sol tarafındaki plajdan denize girdik. Tüm günümüzü yorgun da olduğumuz için orada ki plajda geçirdik. 2 şezlong ve 1 şemsiye için 12 Euro ödedik. ” Big Ben” isimli bir restoranda kahvaltı ve öğle yemeği yedik. Bir porsiyon fish & chips 8 Euro ,diğer yemeklerde ortalama bu fiyatta idi. Adriyatik’e bu dönemde girerken hafif bir serinlik hissi verse de, hemen alışıp saatlerce suda kalabiliyorsunuz. Çocuklar hiç üşümeden , denizde uzun saatler geçirebildiler. Deniz sakin, dalgasız ve çok keyifliydi. Tivat’ta kaldığımız bölge Karadağ’ın popüler şehirleri Budva ve Kotor’a göre oldukça sakindi. Kaldığımız tüm süre boyunca bu plajda , bayram olmasına rağmen, Türkiye’den kimse ile karşılaşmadık.
05 Temmuz 2016
Bugün kahvaltıyı odamızda yaptık. Yakında bulunan bir marketten hızlı kahvaltı yapabileceğimiz malzemeleri bir gün önce almıştık. Sonra 11.00 ‘de başlayacak yarım günlük İşkodra Gölü turu için Budva’ya doğru yola çıktık. İşkodra Gölü kuş gözlemcilerinin ziyaret merkezi, fakat bulunduğumuz dönemde kuşların geliş dönemi olmadığı için flamingo ve pelikan göremedik. Sazlıklardan geçerek gölü dolaştık. Tekne ile göl gezisi yapmak , çocuklar için bir tecrübe olabilir, fakat eğer kuş görme şansınız yok ise geziden beklentiniz olmamasını öneririm. Gezi sonunda Göl kenarında bulunan bir balık restoranında keyifle göl balığı yedik. İçlerinde en lezzetlisi alabalık idi. Göl gezisi ve yemeğe kişi başı 30 Euro verdik. Göl gezisinden sonra arabamızla Budva’ya devam ettik. Budva yolu üzerinde durup Sveti Stefan Adası’nı yakından gördük.
Sveti Stefan, Karadağ’ın ünlü turistik şehri Budva’nın yakınlarında yer alan bir köy. 15. yüzyıldan kalma bir köy. Farklı bir görüntüye sahip . Deniz ile bir kara bağlantısı var. Budva’ya 5 km. uzaklıkta.
İçerisinde 100 kadar ev, 3 kilisenin olduğu, dar bir yol ile kıyıya bağlı olan Sveti Stefan Adası, 19. yy’da 400 kadar kişinin yaşadığı bir yermiş. Etrafı surlarla çevrili ada, geçmişte Türklere ve korsanlara karşı savunma ve sığınma yeri olarak hizmet vermiş. 1960’lı yıllara kadar bir balıkçı köyü olarak gelmiş. Eski Yugoslavya lideri Tito rejimi tarafından, adadaki köylüler karaya taşınarak; köy dünyanın elitlerinin özel tatil yerlerinden biri haline getirilmiş. 60-80’li yıllar arasında Sofia Loren, Marliyn Monroe, Orson Welles, Kirk Douglas ve Liz Taylor gibi ünlülerin uğrak yeri olmuş.
Budva’ya ilk gelişimiz. Budva tarihi kalesi ile çok güzel bir panoramik görüntüye sahip. Denizde kaleyi seyrederken kulaç atmak, bizi Ortaçağ Dönemi’nde gezintiye çıkardı. Çan sesleri kiliseden ara ara duyuldu. Denize yüzünüzü verdiğinizde, kalenin sağ tarafında kayaların içinde , file ile deniz bağlantısı kesilmiş , sizi ilerde bulunan koylarda ki plajlara götüren bir yürüme parkuru var. Bu parkuru yürümek ilerideki koylardan denize girmeseniz bile etkileyici. En son da bulunan koy Kaş’ın Liman ağzı görüntüsünde. Denizde küçük büyük balıkları seyretmek mümkün. Geç bir saatte geldiğimiz için en sondaki tüm koylar çok kalabalık ve yer yoktu. Biz de ilk girişte denizin biraz daha sakin olduğu plajdan denize girdik. Bu bölgenin adı ” Mogren Beach”. 2 şezlong ve 1 şemsiyeye 25 Euro ödedik. Oldukça pahalıydı. Deniz bizim 1 gün önce girdiğimiz denize göre biraz daha karanlıktı. Serinliği Tivat ile aynıydı ama biz Tivat’taki plajı daha çok beğendik. Plaj saat 19.00’da kapandı ve bize plajı terk etmemizi söylediler. Sonra meydanda “Mozart” restoranda çocuklar pizza yediler ve hoşlarına gitti. Biz büyükler ise Mozart’ın tam karşısında ” Cafe Opium” ‘da akşam yemeği yedik. Et fena değildi, ayrıca peynir tabağı ve tavuk sarma lezzetliydi , risotto yağlıydı.
06 Temmuz 2016
Tüm günü, kaldığımız bölge Tivat’ta geçirdik. Tatilin çocuklar açısından da cazip olması önemli. Bu tatili deniz tatili de olarak planladığımız için bol bol denize girmeye çalıştık. Sınırların çok kalabalık olmasından dolayı bu gezimizde Dubrovnik ve Mostar’a gitmekten vazgeçtik. Herkes Dubrovnik’e gidilirse 1 gece kalmayı önerdi. Biz de bu noktaları daha sonraki gezilerimize bıraktık. Sabah odada hızlı bir kahvaltı yaptık. Tüm günü otel Waikiki önündeki plajdan denize girip dinlenerek geçirdik. Çocuklara deniz yatağı aldık ve tüm günü suda geçirdiler. Sahillerde bir sürü çocuk olmasına rağmen, kendi sahillerimizin aksine bir çocuk sesi duymanız mümkün değil. Tivat’ta arkada dağ ve yeşillikleri seyrederek keyifle yüzebildik. Bulunduğumuz bölge oldukça huzurluydu.
07 Temmuz 2016
Bugün sabahtan kalkıp Kotor’a doğru yola çıktık. Daha görmek istediğimiz çok yer vardı. Kotor Karadağ’ın ortaçağdan kalma bir şehri. Eski Kotor’a bir kale kapısından giriliyor. İçeriye girdiğinizde çok etkileniyorsunuz. Çünkü evler oldukça iyi korunmuş durumda . Sokak aralarında artık restoranlar ve kafeler mevcut. Gözlerinizi kapatıp, kendinizi ortaçağ dönemi sokaklarında yürüyormuş gibi hayal etmemeniz için hiçbir sebep yok. Hava çok sıcaktı. Yaz dönemi ve bayrama denk geldiği için oldukça kalabalıktı. Çocuklar eski Kotor’da deniz müzesine girmek istediler. Çıktıklarında çok keyifliydiler. Müzeyi çok beğenmişlerdi. İnsan Kotor’dan ayrılmak istemiyor. Sokaklarında oturup birşeyler içmek gerçekten keyifliydi. Eski Kotor’dan çıkışımız öğle saatlerine denk geldiği için kale duvarının dibindeki restoranların birinde öğle yemeğimizi yedik.
Günün ikinci yarısındaki durağımız Perast’tı. Perast gerçekten Karadağ’dan ayrılmadan görülmesi gereken bir kasaba. Kotor’dan 14 km. mesafede. Küçük bir yerleşim bölgesi ve UNESCO Dünya Mirası listesinde yer alıyor. Venedik mimarisinin etkisinde kalmış küçük bir kasaba.
Denize girmeye herkes can attığı için Perast’ta bulunan küçük bir plajdan hemen kendimizi denize attık. Burada şezlonglar ve küçük bir kafe vardı. Arabanızı rahatlıkla park edebileceğiniz bir otopark da mevcuttu. Su biraz soğuktu. Adriyatik insana ilk girişte hafif bir serinlik veren , girdikçe alışılan bir deniz. Benim için en etkileyici kısmı yüzerken dar bir boğaza bakarak yüzmekti.
Kotor körfezi burada iki dağ arasına sıkışıp kalmış. Açığa çıkarken gizemli bir şekilde dağların arasından geçerek açılabilirsiniz. Denizde yüzüp herkes biraz serinledikten sonra bir motor kiralayıp, karşınızda duran Lady of Rocks adasına gidebilirsiniz. Lady of Rocks adası yapay bir ada. Sonradan yapılmış. Saint George adası ise Lady of Rocks adasının yanında doğal bir diğer ada.
Lady Of Rocks adasına gitmek için bir tekne kiraladık. 10 dakika sonra adada idik. Adada bulunan küçük bir kilise ve müzeyi gezdik. Adanın insana huzur veren bir havası vardı. Çok keyifliydi. Perast’a giden herkese Lady of Rocks adasına gitmelerini öneririm. Kişi başı 10 Euro. Adayı gezdikten sonra geri dönüp kaldığımız yere Tivat’a doğru yola çıktık. Ertesi günü dönüş yoluna geçeceğimiz için akşam yemeğimizi kaldığımız bölgede yiyip, yatmaya karar verdik. Manzarası çok güzel olan odamızdan ayrılmak zor oldu.
08 Temmuz 2016
Sabah hafif bir kahvaltı yapıp, yola çıktık. Amacımız Arnavutluk üzerinden Yunanistan’a geçip , Kastoria gölü kıyısında rezervasyon yaptığımız otelde kalmaktı. Bizi çok uzun bir yolculuk bekliyordu. Bir de üstüne ailemizin 8 yaşındaki miniğinin hasta olup tüm yol boyunca mide bulantısı ve çıkarma ile geçirmesi yolumuzu daha da stresli bir hale getirdi. Normalde ben bu tip hastalıklara karşı, ilaçları yanıma alarak giderim. Fakat yanıma mide bulantısı ilacı almamıştım. Miniğimiz çok uyumlu olduğu için hasta hali ile bile sesini çıkarmadan tüm yolculuğu metanetle geçirdi. Arnavutluk’ta Tripadvisor’ın listesinde ve yolumuzun üstünde Taverna Attika diye bir restoranda durduk. Amacımız et yiyebilmekti. Ama onlar bize önden karışık açılış yemekleri getirelim dediler. Biz de sınırlı olacağını düşünerek kabul ettik, fakat yemeklerin ardı arkası kesilmedi. Bize de maalesef et yiyecek yer kalmadı, fakat öncesinde gelen tüm yemekler çok lezzetliydi. Kabak kızartma, üstü susam ile kaplı bir peynir mezesine hepimiz bayıldık. Buraya giderseniz tavsiyem açılışı sınırlı tutmanız ve muhakkak bir et tecrübe etmenizdir. Menü İngilizce olmadığı için biraz zorluk oldu. O yüzden interneti kullanmaya hazır olmakta fayda var. Dekor gündüz için biraz kasvetliydi. Tüm yediklerimize rağmen hesap oldukça uygun geldi. Aile başı, 4 kişi için 20 Euro. Arnavutluk’u Ohri nehri kıyısından geçtik. Ohri Nehri’nin bu kısmı Makedonya tarafına göre daha bakir ve daha gösterişsiz.
Öğle yemeğinden sonra yolumuza devam ettik. Akşam saat 18.00 ‘de Kastoria Gölü kıyısındaki otelimize vardık. Ufağımız hasta olduğu için akşam yemeğinde ne yapacağımıza tam karar verdik. Sonra bir balık restoranına gitmeye karar verdik. Biz de çocukları , seyahat ettiğimiz arkadaşlarımızın yanında yemekte bırakıp eczane bulmak için yola çıktık. Yunanca bilmeyince anlaşmak gerçekten zor olabiliyor. Bir kaç yere sorsak da nöbetçi eczane bulmak zor oldu. En sonunda tarif ettikleri eczane kapalı çıkınca tam ümidimizi kaybetmişken, eczane camına baktığımızı gören araba içindeki orta yaşlı bir aile durdu. Bize elleriyle onları takip etmemizi, eczaneye götüreceklerini söyledi. Onların arkasına takıldık ve eczaneye kavuştuk. İnanılmaz bir tecrübe idi. Eczanede Türkiye’de ismini bildiğim ilacın internetten içeriğini buldum. Aynı içerikte yine tarzanca anlaştık. İlacımızı alıp, geri döndük. O gece ilaç sayesinde miniğimiz huzur içinde uyudu.
Yemeğimizi yedikten sonra otelimize geri döndük. Yunanistan’da deniz ürünleri gerçekten çok lezzetli. Yine çok lezzetli ahtapot yeme şansımız oldu.
09 Temmuz 2016
Bu sabah Nea Peramos tarafına yola çıktık. Amacımız Türkiye’ye dönmeden bir deniz tatili daha yapabilmekti. Ekibimizin diğer ailesi Selanik’i görmediği için onlar Selanik’e doğru gittiler. Amacımız İstanbul’a dönüş yapmadan tekrar denize girebilmekti. Öğlen saat 13.00 gibi otelimizdeydik. Hemen odamıza yerleştik. Plaj otele çok yakın olduğu için mayolarımızı giyip sahile gittik. The Blue Apartments and Beach Apart otelinde kaldık. O gün tüm gün sahildeki restoranda yine deniz mahsüllerimizi ve kabak kızartmamızı yedik. Yine hepsi çok lezzetliydi. Sahildeki plaj çok kalabalıktı. Yerel turist çok fazla idi. Sahil temiz ve düzenli değildi. Karadağ sahilleri gerçekten çok farklı. Yunanistan sahilleri bizim ülkemizi andırıyor. Deniz kalitesi olarak berrak bir deniz değildi. Akşam yine sahilde yemeğimizi yedik. Ertesi sabah yine Türkiye’ye dönüş için yola çıkacağız.
10 Temmuz 2016
Sabah kalktık. Toparlandık. Kahvaltımızı yaptık ve dönüş yoluna geçtik. Keyifli bir tatilin sonuna gelmiştik. Dönüş yolunda Tekirdağ’da durup Özcanlar’ın çarşı içindeki restoranında köftemizi keyifle yiyip, evimize vardık.
Tüm bu tatilin sonucu: